۱. کارآفرین ها همه جا هستند
برای اینکه در یک شرکت نوپا باشید مجبور نیستید در گاراژ کار کنید (استعاره). مفهوم کارآفرین شامل هر فردی می شود که در چارچوب تعریف ریس از کسب وکار نوپا، کار می کند، یعنی سازمانی انسانی که برای خلق محصولات و خدمات جدید در شرایط عدم قطعیت بسیار بالا طراحی شده است. معنایش این است که کارآفرینان همه جا هستند و رویکرد استارت آپ ناب می تواند در هر بخش یا صنعتی و در هر شرکتی با هر اندازه ای جواب دهد، حتی در یک سازمان خیلی بزرگ.
۲. کارآفرینی نوعی مدیریت است
هر کسب وکار نوپایی یک سازمان است، نه فقط یک محصول، لذا نیاز به نوعی مدیریت جدید دارد که مختص فضای عدم قطعیت آن باشد. درواقع ریس معتقد است که «کارآفرین» باید یک عنوان شغلی در تمام شرکت های مدرنی باشد که رشد آینده شان به نوآوری وابسته است.
۳. یادگیری همراه با اعتبارسنجی
کسب وکارهای نوپا وجود دارند، نه فقط برای ساختن محصولات، درآوردن پول یا حتی خدمت به مشتری؛ آنها وجود دارند تا یاد بگیرند چطور کسب وکار پایداری بسازند. این یادگیری می تواند به طور علمی از طریق انجام آزمایش های مکرر اعتبارسنجی شود. بدین ترتیب کارآفرینان این مجال را می یابند که هر جزء از چشم اندازشان را آزمایش کنند و نکات لازم برای پیشرفت موفقیت آمیز کسب وکارشان را بیاموزند.
۴. حسابداری نوآوری
برای بهبود نتایج فعالیت های کارآفرینانه و پاسخگو کردن نوآوران باید روی چیزهای کسل کننده تمرکز کنیم، یعنی روی مسائلی از قبیل اینکه چطور میزان پیشرفت را ارزیابی کنیم، چطور آن موعدها یا نقاط عطفی از یادگیری را که برای پیشرفت واقعی باید به آنها برسیم مشخص کنیم و چطور کارها را اولویت بندی کنیم. این کار نیاز به نوع جدیدی از حسابداری دارد که برای کسب وکارهای نوپا طراحی شده و همین طور برای افرادی که کارآفرینان را پاسخگو می شمارند.
۵. حلقه بازخورد «ساختن، اندازه گیری، یادگیری»
کار اصلی یک کسب وکار نوپا این است که ایده ها را تبدیل به محصول کند، سپس ارزیابی کند که مشتری ها چطور به این محصول واکنش نشان می دهند و درنهایت بفهمد که آیا باید چرخش کند و تغییر جهت دهد یا اینکه به روال موجود ادامه دهد. تمام فرآیندهای کسب وکار نوپای موفق باید در جهت شتاب بخشیدن به این حلقه بازخورد عمل کنند.
